Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	designeth 1

3 Poems contain اندیشه کند

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.6-16.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.6

German Translation

[1] فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

[2] دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش

[3] جای آن است که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش

[4] بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

[5] ای که در کوچه معشوقه ما می‌گذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش

[6] آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

[7] صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل
جانب عشق عزیز است فرومگذارش

[8] صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش

[9] دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

[1] The thought of the bulbul the holy traveller all is that ,that the rose the true Beloved his beloved may be
The rose ,in thought how ,in her work ,grace she may display .

[2] Not all heart - ravishingness is that that slayeth the lover
Khwaja is he ,whose attendant is grief .

[3] That is a place where into the ruby's heart the wave dasheth blood ,
With this loss that its the ruby's market - value ,the sherd shattereth .

[4] From the bounty of the rose the true Beloved the bulbul the holy traveller learned speech and if not ,there had not been
In his beak ,all this sweet speech and song .

[5] O thou that passest in the street of our Beloved ,
Full of caution ,be for the head ,his wall shattereth .

[6] That travelled one the Beloved whose fellow - traveller is a hundred Kafilas of the heart ,
O God wherever he be ,him ,in safety from the peril of travel keep .

[7] O heart although health's company happily falleth to thee ,
Precious ,is love's quarter : it ,abandon not .

[8] Merry of head intoxicated the Sufi placed his cap aslant ,
With two cups of wine more ,disordered may be his turban .

[9] The heart of Hafiz that had become accustomed to the sight of Thee
Is cherished with union .Its the heart's torment ,seek not .

[1] Wenn die Begierde nicht die RuhIn deiner Seele störet,So findest du den Weg gewißZu ihrem Angesichte.

[2] Es sinnt die Nachtigall, wie sieDie Rose zur Freundinn mache,Die Rose aber sinnt daraufDie Nachtigall zu kränken.

[3] Der Mörder eines LiebendenIst noch kein Herzensräuber,Wer um die Dienerschaft sich sorgtIst wahrhaft ein Gebieter.

[4] Es ist gerecht, daß der RubinIm Herzen blutig schäume,Wenn rothe Glaskorallen ihnIm Handel überwiegen.

[5] Die Nachtigall hat den GesangGelernet von der Rose,Woher denn sonsten das GeschwätzDas Kosen ihres Schnabels?

[6] Du, der vorbeigehst an dem HausVon dem geliebten Freunde,Gieb Acht, daß an der Mauer duDen Kopf dir nicht verschlagest.

[7] O Gott! gieb dem gereißten Freund,Dem Hundert KarawanenDer Herzen folgen, gieb ihm stets,Wo er auch seyn mag, Wohlseyn!

[8] O Herz! wie wohl dir das GesprächDes wahren Heils gefallen,Verlaß' du doch die Liebe nichtDenn sie ist hoch zu ehren.

[9] Der Sofi, der im Rausche krummDie Mütze aufgesetzet,Zerwühlet (trinkt er noch ein PaarVon Gläsern) seinen Turban.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.16-28.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.16

German Translation

[1] گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
همچنان چشم گشاد از کرمش می‌دارم

[2] به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام
خون دل عکس برون می‌دهد از رخسارم

[3] پرده مطربم از دست برون خواهد برد
آه اگر زان که در این پرده نباشد بارم

[4] پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم

[5] منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم

[6] دیده بخت به افسانه او شد در خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم

[7] چون تو را در گذر ای یار نمی‌یارم دید
با که گویم که بگوید سخنی با یارم

[8] دوش می‌گفت که حافظ همه روی است و ریا
بجز از خاک درش با که بود بازارم

[1] Although ,from His tress ,a knot of difficulty hath fallen upon my work
Even so ,from His liberality ,the solution of it I expect .

[2] To joy ,the ruddiness of my face attribute not For ,like the cup ,
Forth from my cheek ,the ruddy reflection ,the heart's blood giveth .

[3] Me ,forth from power will take the melody of the minstrel
Alas ,if on that account ,within this screen of the melody mine ,access be none .

[4] Night ,all night ,the guardian of my heart's fold have I been
So that ,into this screen of dark night save thought of Him ,naught I pass .

[5] That poet - magician am I ,who ,with the sorcery of speech ,
From the reed - pen ,all candy and sugar ,rain .

[6] By His tale ,to sleep went fortune's eye
Where ,a breeze of favour ,that ,me ,awake may make

[7] When ,in the wind's thoroughfare ,Him ,my Friend ,I see not
To whom ,may I speak saying A word to my Friend ,utter .

[8] Last night ,he kept saying All double face and hyprocisy is Hafiz
Hafiz replied Save with the dust of Thy door ,say in work with whom ,am I

[1] Ich trat mit großer HoffnungDen Weg an in die Wüste,O Führer meines Herzens,Laß mich hier nicht zurücke.

[2] Wiewohl mir eine LockeVom Haar ist zugefallen,So öffn' ich doch die AugenNach neuer Huld und Gnade.

[3] O glaube nicht, daß froher SinnMir so die Wangen röthet,Es ist das Blut des Herzens,Das außen wiederscheinet.

[4] Es wird des Sängers WeiseMich selber nie entziehen.O weh! wenn diese WeiseMir nicht erlaubet würde.

[5] Ich bin durch ganze NächteDes Herzharemes Wächter,Nur ihrem Bild erlaub' ichs,Den Schleier durchzuschlüpfen.

[6] Ich bin der süsse Sänger,Der durch des Wortes Zauber,Vom Rohr' der Feder ZuckerUnd reinen Kandel träufet.

[7] Sie hat durch ZaubereienDas Schicksal eingeschläfert,O sag' dem Ost, o sag' ihm,Daß er mich doch erwecke.

[8] Da ich im Zug des WindesNicht sehen kann die Freundinn,Wem soll ich's sagen daß erDer Freundinn etwas sage.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.1-4.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.1

German Translation

[1] ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

[2] خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

[3] درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد
اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

[4] راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[5] تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[6] هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

[7] دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت

[8] تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

[9] ای قصر دل افروز که منزلگه انسی
یا رب مکناد آفت ایام خرابت

[10] حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد
صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

[1] O chaste beloved Who draweth the fastening of the veil of thee
O lovely bird of Paradise grain and water ,who giveth thee

[2] Went sleep from my eye in this liver - consuming thought -
Whose bosom is the dwelling and sleeping place of thee

[3] The darvish ,thou askest not and I fear that there is
Neither thought of his forgiveness ,nor care for his punishment ,to thee .

[4] That eye of intoxication struck and made restless the path of the lover's heart
From this way ,'tis manifest that wine is intoxicated of thee .

[5] The great arrow of a glance that ,at my heart ,thou castedest ,missed
Let us see what designeth the good judgment of thee .

[6] The wail and plaint that I made ,all thou heardest not
O idol 'tis manifest that lofty is the station of thee .

[7] In this desert of divine knowledge the water pool stage of purpose is far .Keep sense ,
So that the Ghul one outwardly good inwardly bad of the desert ,may not ,with the mirage ,deceive thee .

[8] O heart while in the path of old age ,by what way goest thou
In mistake ,all at once ,became expended the season of youth of thee .

[9] O thou heart - kindling palace that art the dwelling of affection ,
O Lord ruined ,let not the calamity of time make thee .

[10] Hafiz is not a slave who fleeth from his master ,
Show a little kindness come back for I am ruined through reproach of thee .

[1] O Schönheit aus des Himmels Kreis, Wer lüftet deinen Schleier! O Vogel aus dem Paradies, Wer giebt dir Korn und Wasser?

[2] Der Schlaf entfloh aus meinem Aug' Vom brennenden Gedanken, In wessen Arm, an wessen Brust Des Nachts du liegst und ruhest.

[3] Du fragst nicht viel um den Derwisch, Deßwegen fürcht' ich wahrlich, Du denkest nur auf heute stets, Und nicht auf gute Werke.

[4] Dein trunknes Auge hat am Weg Die Liebenden gemordet, Wer dächte wohl von deinem Wein, Daß er so mördrisch wäre.

[5] Verfehlet hat der Wimper Pfeil Mein Herz, worauf er zielte, Eröffne mir, was denkest du, Nun weiter noch zu machen.

[6] Nie drang mein Klagen und Geschrey Hinauf zu deinem Ohre, Daraus Geliebter seh' ich wohl, Wie hoch du bist erhaben!

[7] Von dieser Wüste führet weit Der Wasserschein den Wandrer; Gieb acht, daß dich Gespenster nicht Darinnen irre führen.

[8] Mein Herz! mit welchem Angesicht Wirst du im Alter wandeln, O sieh! du hast der Jugend Zeit Blos in dem Wind vergeudet.

[9] Pallast, der du entflammst das Herz, Du Aufenthalt der Freundschaft, Von dem Verfalle soll der Herr Auf immer dich bewahren!

[10] Hafis ist ja kein neuer Sklav, Der vor dem Herren fliehet, Sey gnädig, kehr' zu mir zurück, Dein Zorn hat mich zerstöret.